Anal keseler, anüsün iki tarafında (saat 4 ve saat 8 yönünde), anüsten biraz aşağıda yer alan iki adet kesedir. Keseler dolu olduklarında köpeğin büyüklüğüne göre bezelye-misket büyüklüğündedir. Köpeğin dışkılaması esnasında dışkının keseye yaptığı basınçla kanallar açılır ve bir miktar sekresyon dışkı ile dışarı atılır. Bazı durumlarda kanallarda tıkanıklık oluşur ve sekresyon dışarı atılamaz. Dışkı, dışkı kalıntıları ve kirle tıkanan kesede biriken sekresyon yoğunlaşır, enfeksiyona ve apselere sebep olur. Kanalın doğuştan dar olması, sekresyonun normalden daha yoğun kıvamlı olması, anal kasların zayıf olması, dışkının beslenmeye bağlı sebeplerden yumuşak olması, uzun süren ishaller anal keselerin tıkanmasına sebep olur. Terrier, kaniş gibi küçük ırklarda, şişman köpeklerde anal kese hastalıklarına daha sık rastlanır. Anal kesesi tıkanan köpek oturma pozisyonunda poposunu yere sürterek kaşır, yalar. Anüs çevresinde şişkinlik ve kızarıklık görülür. Geç kalınan vakalarda dışkılama çok ağrılı olacağı için köpek tuvaletini yapmak istemez, şiddetli kabızlık gelişebilir.
Anal kese hastalıkları keselerin tıkanması, keselerin enfeksiyonu ve son olarak da keselerin apselenmesi evrelerini takip eder. Basit kese tıkanıklığı veteriner hekiminizin anal keseleri sıkarak boşaltmasıyla giderilmiş olur. Geç kalınmış vakalarda keseler enfekte olur. Streptocossus fecalis, Clostridium welchii, proteus spp, escherichiacoli, staphiliococcus gibi bakteriler enfeksiyona sebep olur. Enfekte anal bezeler boşaltılır ve ilaçla yıkanır. Medikal tedavi gereklidir. Apseleşmiş anal keselerde benzeri medikal tedaviler uygulanır. Sonuç alınamayan vakalarda son çare olarak cerrahi yöntemlerle anal keselerin çıkarılması gerekebilir.(Bu yöntem sakıncalarından dolayı pek önerilmez) Bazı durumlarda apselenmiş anal keseler kendiliğinden patlar ve fistüller oluşturabilir. Tedavi edilmeyen ve sık nükseden anal kese tıkanıkları keselerde adenokarsinom tümörlerin oluşmasına sebep olabilir.
Köpeğinizin anal kesesini ayda bir kez boşalttırmalısınız. Köpeğinizde bu sorun çok sık nüksediyorsa, veterinerinizden bu işlemin nasıl yapıldığını size öğretmesini isteyebilirsiniz. Veterineriniz köpeğinizi lif yönünden zengin bir mamayla beslemenizi önerebilir.
Kaynak: Animallia
