*Kalça displazisi coxa-femoral eklemde görülen ve stabilize bozukluğu oluşturan bir gelişim anomalisidir.
*Bu hastalıkta coxa-femoral eklemdeki anomali, caput femoris’in acetabulum’a tam uyumunu engeller. Yürüyüşte görülen bozukluk bunun tipik belirtisidir.
*Greyhound ırkının dışında bütün köpek ırklarında görülebilir. Daha çok büyük boy ve ağırlığı 10 kg’ ın üzerinde olan köpek ırklarında özellikle Alman, Belçika ve Pyrene kurt köpekleri, Boxer, Rotweilller, Golden ve Labrador retriever ırkı köpeklerde daha fazla rastlanır. Az da olsa Doberman ırkında da kalça displazisine rastlanmaktadır.
Hastalığın Sebebi
*Bir faktöre vaya birbiri ile ilgisi olan sayısız faktöre bağlı olabilir. Daha çok kalıtımsal bir meyil vardır. Genlerin çok önemli bir role sahip olduklarını bilmemize rağmen, çevresel faktörlerin ,beslenme ve diyetin de etkisi bilinmektedir. Hastalığın oluşmasında cinsiyetin herhangi bir etkisi olmamasına karşın, hayvanın ağırlığının rolü bulunduğu görüşü hakimdir.
*Kalçadaki pelvis kaslarının gelişim anomalileri ve eklem gevşekliğide esas nedenler arasındadır.
*Bu hastalıkta coxa-femoral eklemdeki anomali, caput femoris’in acetabulum’a tam uyumunu engeller. Yürüyüşte görülen bozukluk bunun tipik belirtisidir. Zaman içinde mikro travmalar kemik ve çevresindeki yumuşak dokularda tahribat yapabilir.
Hastalığın Belirtileri
*Genç köpekler yattıkları yerden kalkmakta isteksiz davranırlar. Yürüyüş ve koşmalarda çabuk yorulurlar. Yürüyüşte arka bacaklar sallantılıdır. Oturuşta ise asimetri gözlenir. Rahatsız edici ağrıya bağlı olarak huy değişikliği görülür. İlerlemiş olgularda kalça ekleminde oluşabilecek çıkık, elle muayenede kolayca tesbit edilir.
*Yaşı ilerlemiş olan köpeklerde belirtiler dikkat çekici şekilde artmıştır. Hayvanın hareketleri güçleşir ve isteksizdir. “tavşan yürüyüşü” diye tanımlanan tablo gözlenir.
Hastalığın Tanısı
*Özellikle bir yaşın üzerindeki köpeklerde kesin tanıya varılır. Olguların % 90′ ında lezyonlar bilateral olarak şekillenir.
*Hastalığın teşhisi klinik belirtilerin yanında genellikle röntgen bazında konur. Bir yaşından küçük olan köpeklerde normal veya biraz anormal kalça arasında ayrım güç olduğundan tanı zordur.
*Displazik olgularda, acetabulum normale oranla derinliği kaybolmuştur.Caput femorisler yassılaşmış ve dolayısıyla acetabulumla tam bir uyum içinde değildir ve eklemlerde dejeneratif bozukluklara rastlanması tanıyı kolaylaştırır.
Hastalığın Tedavisi
*Kesin bir tedavisi olmamasına karşın medikal ve cerrahi yöntemler uygulanmaktadır.
*Kortizon, Vit E, Vit C ve selenyum gibi ilaçlarla semptomatik sağaltım denemeleri dışında henüz medikal bir tedavi şekli yoktur. Medikal tedavide amaç hastanın daha fazla ağrı duymasını engellemek esasına dayanır.
*Konservatif olarak ısı, masaj ve mikro-dalga gibi fiyoterapötik girişimler ile hayvanın kilo almasını önleyecek diyet uygulamaları düşünülebilir.
*Son yıllarda acupunctur uygulamaları da kalça displazisinin tedavisinde denenmektedir. Bu yöntemden beklenecek husus bazı kalça ağrılarının hafifletmekten öteye geçmez.
*Semptomatik tedaviye yanıt vermeyen olgularda operatif tedavi yöntemlerine başvurulur.
*Cerrahi tedaviler kas veya sinir değiştirme, ya da tüm kalçanın değiştirilmesi arasında değişir. En yaygın cerrahi yöntem, suni eklem kesme diye adlandırılır ve mafsalın kalça kemiğinden uzaklaştırılmasını kapsar. Kalçadaki kemikten kemiğe teması yok ettiği için displaziye bağlı olarak gelişen ağrıyı ortadan kaldırır.
